Posts

Dziś mam dwóch towarzyszy. Jim Beam Rye, za którym z roku na rok coraz więcej muszę się nachodzić i wcześniej zamawiać, żeby butelczyna dotarła dzień wcześniej lub w ostateczności tego konkretnego dnia. To jeden, a drugim jest pierwsza soczysta, wiosenna burza. Tak jak Jim z żółtą nalepką jest odszczepieńcem z miarowo spokojnej rodziny burbonów, tak spokojnie pomrukująca burza zaczęła wierzgać i oznajmiać swoje nieokiełznanie wszem i wobec. I dobrze, i bardzo dobrze bo w końcu burze zawsze wyładowywały nie tylko same siebie ale i z człowieka jakieś licho wychodziło, dzięki czemu można było po naniebnym spektaklu odetchnąć nie dość, ze świeżym to jeszcze lżejszym powietrzem....

Patrzyłam na niego od dłuższej chwili. Starałam się ukradkiem ale nie mogłam przestać więc moja ukradkowość nie miała już znaczenia. Patrzyłam z fascynacją, patrzyłam tak jakbym chciała dostrzec coś niezwykłego, coś odróżniającego, albo jakby ten właśnie mężczyzna miał zrobić coś ważnego, czego pod żadnym pozorem nie mogłam przegapić. - Wciąż pada a mimo to jest tak ciepło – Powiedział beznamiętnym, trochę chrypliwym tonem. - Tak, jest ciepło – Odpowiedziałam, żeby tylko uniknąć milczenia....

Śnieg jeszcze padał. Miękko i wolno, tu w lesie od świtu było bezwietrznie. Świerki gięły się od śniegowych czap co jakiś czas zrzucając nadmiar na ziemię. Cisza wśród ostrych i nieprzyjaznych jeszcze kilka dni temu pagórków. Cisza wśród zmarzniętych trzcin. Atmosfera polowania, gdy już ją się poczuło, stawała się czymś więcej niż celebracją. A gdy w nią się weszło, nią się stało, gdy pozwoliło się jej sobą zawładnąć – otumaniała, uwodziła i upajała wyostrzając zmysły....

Białe, puste mieszkanie. Stare budownictwo: wysoki sufit, inny, ciekawszy rozkład pokoi, no i podłoga. Ze skrzypiących desek z odstającą białą farbą. Wiem, że mieszkanie jest do remontu i puste, głuche, zimne oczekuje aż ktoś się za nie weźmie ale ja bym sporo zostawił. Wielki pokój, salon z wychodzonymi, szarobiałymi deskami aż się prosił o pozostawienie go takim jakim był od kilkudziesięciu lat. Zamurowany kominek chętnie bym odzyskał, chociaż i jego obramowanie jest nawet nawet akceptowalne w tej wybielonej postaci, przywodzi na myśl modyfikowane sale zamkowe....

Co prawda miałem opisać moje wrażenia po roku filmowym ’09 (post na życzenie, ale to bardzo miłe) jeno zacząłem gdybać gdzie tu w takim zestawieniu wsadzić Avatara no i już poleciało Avatarowo. Na świeżo, 2 dni po obejrzeniu w 3D, w IMAXie (mamy lepsze centra handlowe w Lublinie niż ta cała wasza Sadyba! Właściwie to jedno mamy. Ale i tak lepsze). Pamiętam jak pojawiały się pierwsze niusy o wystartowaniu prac nad Avatarem i coś albo pomyliłem, albo ktoś pomylił a ja przeczytałem, że to na podstawie książki Philipa K....