Panie Japończyk, pan nie możesz jechać tym pociągiem. Nie, nie - on jedzie tam gdzie pan chcesz. Tak, na tą samą stację. Co? Tak, jest o tej samej godzinie ale to nie ten. Wiem, że peron ten sam. Nie można bo to inna spółka jest a pan masz bilet na tą pierwszą. Po co dwa pociągi z tego samego miejsca w to samo miejsce, w tym samym czasie? Panie, ja tego nie wiem....
Czasem sennie obserwuję pasażerów autobusu podejmujących nerwowe próby wydostania się na przystanek poprzez przyciskanie różnych przedmiotów. Najczęściej przyciskane są części składowe autobusu takie jak szyba, słupek i siedzenie ale da się zauważyć jednostki przyciskające konkretną śrubę czy kasownik. Marginesem są osoby myślące, że wymowne spojrzenie w kierunku wstecznego lusterka kierowcy wytworzy ciśnienie potrzebne do otwarcia drzwi. Wszystkiemu winna futurystyczna moda na przycisk do otwierania drzwi. Podświadomość ze spokojem przyjęła fakt, że taki przycisk istnieje jednak presja spowodowana koniecznością opuszczenia pokładu powoduje, że wpadamy w panikę i usiłujemy wcisnąć wszystko oprócz przycisku z napisem „DRZWI”....
Chodzi o to, żeby nie być pizdą. I to właściwie tyle gdybym nie chciał tej myśli rozwijać. Poradnik jednak ma być poradnikiem i omawiać konkretne sprawy, pomagać w życiu, prostować moralne skoliozy czy oduczać nawyków (nawyk to z ang. habit, czyli znaczenie raczej negatywne). Pomysł wziął się od Rona Swansona (wyjaśnienie dalej) oraz od pewnej scenki rodzajowej. Scena wyglądała w ten sposób, że przed ratuszem pewnego miasta na wschodzie (nazwy nie podam, a ci, którzy dojeżdżają do pracy z Lubartowa wiedzą o co chodzi) odbywał się koncert charytatywny....
Całe życie, to znaczy odkąd pamiętam, wpatrywałem się w bohaterów. Z tym, że ja miałem to nieszczęście wpatrywać się w bohaterów samozwańczych i tragicznych. Tacy najbardziej wydawali się bohaterscy. Zmęczeni z życia i z twarzy, zniszczeni wewnętrznie, uparci i idący w stronę nieuchronnego końca, i siebie, i świata. Poranieni, brudni, z bronią w ręku kroczący nieustraszenie ale bez wiary i nadziei. Idący na przekór ale i bez oszukiwania samych siebie, że coś zmienią....
Napisało takie pismo, którego imienia nie zdradzę za nic w świecie, co następuje: "100 najlepszych seksrad roku". Pomijam już fakt, że samo nowe słowo "seksrad" kojarzy się z jakimś sztucznie wytworzonym pierwiastkiem. Zapewne promieniotwórczym. To leci tak: 1. Kochajcie się jak bohaterowie "Czystej krwi" - bez rozbierania. Przeczytałem "Czterej pancerni", no ale do sedna: bez rozbierania? Boże, mam łzy w oczach na samą myśl, że będę musiał się przebić przez dżinsy....